Servatius kerk

De parochiekerk heeft een lange geschiedenis. Lieshout is een Frankisch domein dat rond 700 is gesticht. Er moet toen een eenvoudige houten kapel hebben gestaan. In de elfde eeuw kwam er een stenen kerk. Resten hiervan zijn nog steeds te zien bij ’t Hof. In het midden van de twaalfde eeuw schonken de eigenaren van het domein Lieshout vier hoeven aan de Sint-Servaas in Maastricht. Daar zal de kerk ongetwijfeld zijn patroonheilige aan te danken hebben.
De huidige kerk, alweer de zesde sinds de eerste kapel, dateert uit…
De parochiekerk heeft een lange geschiedenis. Lieshout is een Frankisch domein dat rond 700 is gesticht. Er moet toen een eenvoudige houten kapel hebben gestaan. In de elfde eeuw kwam er een stenen kerk. Resten hiervan zijn nog steeds te zien bij ’t Hof. In het midden van de twaalfde eeuw schonken de eigenaren van het domein Lieshout vier hoeven aan de Sint-Servaas in Maastricht. Daar zal de kerk ongetwijfeld zijn patroonheilige aan te danken hebben.
De huidige kerk, alweer de zesde sinds de eerste kapel, dateert uit 1962 en werd gebouwd op de historische plaats waar voorheen het omgracht huize Ribbius stond. Ook de nieuwe kerk is geheel omgeven door de brede oude slotgracht, welke men in stand hield. De Bouwpastoor van deze kerk was pastoor Schoenmakers. Op 15 oktober 1961 vond de eerste steenlegging plaats. Als men een korte beschrijving zou moeten geven van de kerk, zou men haar 'Brucht van God' kunnen noemen, doordat zij gelijkt op een vesting dppr jaar torenachtige uitbouwsels en doordat zij geheel omwaterd is door de brede oude slotgracht. De hoofdlijnen zijn sober en strak. De muren zijn in verschillende tinten gekleurde bakstenen opgestrokken. De bakstenen zijn schots en scheef door elkaar gemetseld. De hoofdingang is van weerszijde in glas in lood gevat. De constructie is van die aard, dat het plafond is opgehangen aan een vrijdragende staaloverkapping. Daardoor is een grote vierkante ruimte ontstaan, zonder hinderlijke pilaren die de gelovigen het uitzicht op het altaar zouden kunnen beletten. De akoestische kwaliteiten bleken uitstekend te zijn. De vloer is een 'kiezel in beton' vloer, die het in het verband met het metselwerk zeer goed doet. Het altaar is op een hoogte geplaatst, en bestaat iut een voet van beeldhouwwerk met daario het altaarblad, dat maar liefst 3,5 ton weegt. Het beeldhouwwerk op de altaarvoet stelt voor de wonderbare broodvermedigvuldiging en wonderbare visvangst, de mannaregen en de bruiloft van Kana. De edelsmid H. van den Thillard ontwierp het kruis, kandelaars en tabernakel. Onder het altaar heeft men marmeren breuksteen gelegd, dit marmer is het enige materiaal dat uit de oude kerk afkomstig is. De nieuwe kerk kostte in totaal 502.000 gulden.
Bijzondere aandacht werd bij de bouw gewijd aan het orgel: in die tijd was Floris van der Putt pastoor in Lieshout. Hij was een zeer begaafd componist. Over de kerk doen vast nog boeiende verhalen ronde, maar dat geldt natuurlijk ook voor de geestelijkheid die het vroeger voor het zeggen had in de parochie. Wat weet jij nog van meneer pastoor? Denk bijvoorbeeld aan de bouwpastoor met wie het allemaal begon, de heer C. Schoenmakers. Of aan pastoor Floris van der Putt, die in februari 1965 werd geïnstalleerd en sindsdien de H. Mis verzorgde in de Servatiuskerk. Van der Putt was een voormalig muziekdocent van het kleinseminarie Beekvliet in Sint Michielsgestel. Uit de Piusalmanak blijkt dat hij in Lieshout in zijn pastorale taken werd ondersteund door kapelaan A.J.J. van Erp.