Audiofragment Transitie

We zijn aangekomen bij de tunnel onder de Kasteel-Traverse, die ons naar het centrum van Helmond brengt. Aan de zijkant zie je het begin van de mural Transitie, gemaakt door de Maastrichtse kunstenaar Collin van der Sluijs.

In 2022 kreeg hij van Stichting Carat de opdracht voor deze mural, waarin gezocht werd naar een vloeiende overgang tussen de rust van het park en de dynamiek van de stad. In Transitie: overgang van rust naar beweging.

De gemeente Helmond wilde het park beter laten aansluiten op de binnenstad. Daarom kreeg Collin via Carat de opdracht om deze twee werelden met elkaar te verbinden. In tegenstelling tot andere kunstenaars werkte Collin niet vanuit een strak ontwerp, maar meer vanuit een globaal idee.

Gezien de omvang van de mural en de bijzondere locatie gaf Carat hem veel vertrouwen en vrijheid. Hij stelde niemand teleur, het resultaat is een bijzonder en mooi geheel geworden.

Collin werkt voornamelijk met natuurlijke kleuren en thema’s uit de natuur. Je ziet vogels, boomklevers en veel flora. Colin is een veelzijdig kunstenaar: naast monumentale werken maakt hij ook prachtige verstilde aquarellen in de vrije natuur, die vaak de basis vormen voor zijn murals.

Deze veelzijdigheid zie je ook terug in Transitie, waar spuit- en schilderwerk naadloos in elkaar overlopen. Deze combinatie draagt bij aan het transitie-effect. Je ziet kwaststreken en speels lijnenwerk naast strakke lijnen en details gespoten met de spuitbus.

We lopen langs de Tunnel Traverse door. We hebben de transitie gemaakt van park naar centrum. Deze zijde zien we in combinatie met poëzie. Het is een samenwerking met de voormalig Eindhovense stadsdichter Merel Morre.

Het literaire café Helmond wilde op deze plek iets met poëzie doen. Daarom ontstond deze unieke samenwerking. Het gedicht is zo ontworpen dat het van links naar rechts én van rechts naar links gelezen kan worden. Dat sluit mooi aan bij het fietspad ernaast, waar fietsers uit beide richtingen langskomen .

De spontaniteit van Collin’s werk komt ook in zijn techniek tot uiting: donkerkleurige voorgrond, en vervolgens midden- en achtergrond in zachtere tonen. Zo ontstaat diepte. In de voorgrond gebruikt hij onverdunde verf; voor de achtergrond verdunt hij met water, waardoor de kleuren minder intens zijn en naar beneden lijken te vloeien. Dat geeft een levendige, spontane uitstraling .

We vervolgen onze wandeling, steken het centrum door en lopen in de richting van de bibliotheek.